ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ
ήταν σαν τον τον δεσμό τον γόρδιο
ο κόμπος που ποτέ δεν έλυσα
το ανυπέρβλητο εμπόδιο
το σύνορο που δεν δρασκέλισα
ηλιοβασίλεμα στην κόλαση
μία Ατλαντίδα μες στο χάρτη μου
το χελιδόνι που δεν γύρισε
με τον Απρίλη και τον Μάρτη μου
οφθαλμαπάτη μέσα στο όνειρο
χρησμός που έδωσε η τσιγγάνα
κρασί που χύθηκε στο τσούγκρισμα
ευχή που έδωσε η ζητιάνα
στο άσπρο λουλούδι πάνω στάθηκε
μία μέλισσα να πάρει γύρη
μία άνοιξη άγγιξε τα χείλη μου
πριν να πνιγεί μες στο ποτήρι
Α.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου