ΣΤΟΝ ΓΙΟ
Άνοιξης στείρας παιδί αγέννητο ο γιος μου
θα του χαρίσω όλο το βιός μου
τα άγραφά μου τα τραγούδια
τα αστόλιστα μου τα λουλούδια
τα άλλοθι για τα άδικα μου
τις σκέψεις και τα μυστικά μου
της μούσας μου το άγιο μολύβι
που το λατρεύω και ας με θλίβει
και την αγάπη που με σώζει
που άρχισε να μου εφαρμόζει
πινέλα και λευκούς καμβάδες
χειμώνες με λαμπρές λιακάδες
Για να έχει κάτι
την πιο ωραία οφθαλμαπάτη
πως στάζει απ ' το ταβάνι χρώμα
κι'έχει ο ουρανός όνειρα ακόμα
Α.Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου