ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ ΠΟΘΟΙ

στον τοιχο τοπιο θλιμμενο με ασπρομαυρο φως
στη γλαστρα ο χειμωνας λεπτο το λεπτο να μαραινεται
ξανα σε γυρευω μα εσυ ενας ποθος κρυφος
στο λαιμο μου κοιταζω μα το φιλι σου δε φαινεται

τραγουδι η βροχουλα στο τζαμι μου λεει βραχνα
η νυχτα γεραζει ρυτιδες γεμιζει ο καθρεφτης μου
ο καπνος του τσιγαρου τη μορφη σου σκιτσαρει αχνα
 και γω να γυρευω αν εισαι ο αστυνομος η ο κλεφτης μου

απ τον τοιχο σε σκιζω μα μετα σε κολλαω ξανα
και με τρομο κοιταζω μηπως και μου πληγωθηκες
το ονομα σου νομιζω οτι ακουω να λεω σιγανα
την καρεκλα τραβας και απο τη ζωη μου σηκωθηκες

νιωθω γερος και συ κοριτσακι που χορευεις γλυκα
μες στα χερια μου κρυβω μην την δεις την αγαπη μoυ
και στα ματια μου μεσα κρυμμενος σε κοιτω τυπικα
κι οτι νιωθω κλειδωνω στης καρδιας το κιταπι μου

Α.Π.