Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

ΚΛΕΜΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

κουραστηκες γλυκια μου και ξαπλωσες
φεγγαρι στα σεντονια που τ απλωσες
ο ποθος μες στα ματια σου κρυφτηκε
πισω απ τα βλεφαρα σου κοιμηθηκε

τα ρουχα σου κοιταζω στο πατωμα
και των μαλιων σου το ανακατωμα
το σημαδακι στο λαιμουδακι σου
την σιλουετα απ το κορμακι σου

ο χρονος δανεικος και μας τελειωσε
ο παγος στο ποτηρι μου ελιωσε
γυρευω τα κλειδια στο σακακι
το τσιγαρο σβηνω μες στο τασακι

στις μυτες φευγω να μην ξυπνησεις
ποτε θα ρθω να μη με ρωτησεις
καιρο τωρα δεν εχω απαντησεις
μονο προβληματα διχως λυσεις

οταν ξυπνησεις δεν θα μαι δω
θα παρει μερες για να σε δω
απ τον παραδεισο να φυγω πρεπει
την μασκα βαζοντας του καθως πρεπει
Α.Π.


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου